Ο Νίκος δεν έχει φίλους αλλά έχει την αδερφή του. Μαζί της όλα είναι ωραία: το πρωινό ξύπνημα, το πλύσιμο των δοντιών, τα γεύματα, οι κουβέντες και, βέβαια, το παιχνίδι. Νόμιζε ότι θα πήγαινε και στο ίδιο σχολείο μ’ εκείνη, αλλά όταν ήρθε η ώρα, βρέθηκε σ’ ένα άλλο, που το λένε νηπιαγωγείο. Κι εκεί, χωρίς την αδερφή του, αισθάνθηκε πολύ μόνος. Του ήρθε να βάλει τα κλάματα, ήθελε να γυρίσει στο σπίτι. Μέχρι που…